POLYANACILIK OYNAR OLDUK...
Oyun kavramı vardı sokaklarda
Eskiden, Komşularımız anne rolünde, Aynı tabaktan yer Aynı bardaktan Kana kana su içerdik, Harşlığımız kaldırımlarda Kimse dokunmazdı Ne garip, Sokaklarımız ev kadar güvenli, İnsanlar sıcacık... Ne kaldı eskiden! Evlerimizde güven yok İnsanlarımız buz... Kavga anları barıştırılır Ne polis, Ne de zabıt gerekti, Ah ne keyifliydi Misket oynamak, Çiğnenmiş ekmek basılırdı Yaralarımıza, İnadına devam ederken oyuna Acı hissi nedir bilinmezdi, Ne kaldı eskiden! Ne parklarda oynayan çocuk, Ne de lüks evlerde yaşayan biz... Ruhsuz sokaklar, Ruhsuz yapay insanlarla Yanlızlıklarımızla Polyanacılık oynar olduk... |
İnsanlar sıcacık...
KATILMAMAK MÜMKÜN MÜ..ÇOK ÇOK GÜZEL VEDE ANLAMLIYDI...
SAYGILARIMLA.....