KARANLIK
En karanlık gece bu,
Yıldız yok, ay yok... Üstüme parlayan ışık yok Soğuğu hissediyorum. İhtiyaç duyduğum saatte Kimse beni önemsemiyor, Ben sana erişebildiğimi düşünürken Elini bile uzatmadın. Yalnızlığımda, Aklımın yoldaşı senken, Durdurmayı deneme, Düşüncemi değiştiremezsin. Yerimi bulmak ve Seni tatmin etmek için... Ne kadar denediğimi bilemeyeceksin. Ben gittiğimde, Her şey daha güzel olacak Anlamaya çalışma! Nasıl senin için yaşadıysam, Şimdi senin için gidiyorum, Senin adını solukladığımda, Vücudum sürünse de, gidiyorum... Yürüdüm, yalnız yürüdüm Cennetin içine Orası benim için daha huzur dolu Fakat uzak, çok uzak... Mükemmel bir hayata doğru Önce ben ölmek zorundayım, Her güzel şeyin bittiği gibi, Yeniden başlayacağı yere doğru... |