kazıdım yaa adını....!
aile nufus kütüğünden
bahtiyarcasına

zaten ayrılığın trajik öyküsüydü
son fasıl
son perde
vede
en son plağın son iğnesinin
son dokunuşuydu
çaldığı hüzün

desene..!..
artık doğmayacak eskisi gibi çoban
yıldızı ?
desene artık akşamın efgarlı gün
batımına takılacak uzağa
bakan gözbebeklerimiz ?
Eee desene yenilmiş bir asker gibi
başımız iöne eğilmiş olarak
dağlanacak yüreklerimiz

bundan géri ayak
izlerimize dadanır
ayakcı, aylakcılar
başlar Haydar Paşadan aldaticı vaatlar
gün tüken/se
söz tükenmez.dışavurmuşluğun
dedi-kodusu !

dillerinde gizlenen bir türlü açığa çıkmaz deve
dikeni
haber getirip götürür kulağa giren böçekler
devrişir sabit belediğimiz ,bizle bizim değerler
örselenir yüreklerimiz kimbilir
belki/de yeniden bir tutkuya
dönüşüveririz..!

yeni bir macera
takvim başlangıçı başlar sende ve bende
kuytu köşelerde kıpır-kıpır
fokur-fokur kaynatılır aşk adına kara qazanlar
gizleten yalanlarımız yıkılır karşı köyün
yakalarına

tur atar palavracı baronlar kelebekler gibi döner etraflarımızda
kur durağında mutlu tablolar
çizilir hilakar ressamlar tekin.!
yalan ve palan

can diyen diller bir nalincı keseridir artık
yontar kendi önüne,önüne !0
buruk
ve de çaresiz bakışlar kala kalır kin dergahında

ama !
şunu şöyle bil ki ?
ister buz tutsun ayaz bedenim ?
ister kapılar kapansın yaşlı üstüme?
veya bir deprem göçüğünün altında
kalsın sahipsiz kimlik
hatta çok derin bir suda, çırpınarak boğulduğum da
uzatacağım.kurtuluş elimi
tutacak bir tek sen olsan bile
yine de uzatmam ellerimi
tutasın diye...!


Kadir Haktan TÜRKEL