ve sonunda öldüm!
yalnızlığım kadardı sesim
ötesi hiç yoktu, gece kadar karanlıktı bakışlarım ve bir o kadar umutsuz!!! ismi belirsiz sokaklar bağıra bağıra çağırırdı beni... yüreğim gitmek ister, ayaklarım adım atamazdı! belki bir el uzanırdı, bir bakışa rastlardım. olmazdı yapamazdım... gözlerim aradı umudu pişmanlıklarım yakarırken her şeye... işte o kadar çaresizdi bedenim, kimse sevmezdi kimse istemezdi beni mezardan başka... ve sonunda öldüm!!! sesim gitti... bedenim tükendi... ruhum ve kalbimse zaten hiç olmamıştı!!! |
zaten hiç olmamıştı!!!
kutladım akıcı ve anlamlı dizeleri
saygıyla