(MÜNACAT/IM )


HAYYUM’ sun , KAYYUM’ sun. YÜCELER YÜCESİ …. Arşın, Arzın tek sahibi RAB’BİM..

YA HANNÂN, YA MENNAN, YAZEL CELALİ VEL İKRAM….Çok büyüksün…İzzet, İkram, ihsan, sahibisin..
Her şey senindi; “ her şey senin eserindir; “ve sana döndürülecektir.”
Her daim, seni tespih ederim…

ALLAH ÖYLE YÜCE BİR ZATTIR Kİ, tanrı tanrısal sistem yoktur! Sadece HAYY (sonsuz hayat sahibi, tüm canlıların canı (GAYYUM ) Tüm yaratılmışlar onunla ayakta , onunla var olan ) ( ALLÂH )vardır...
Benim de tek sahibim’ sensin. Bu can bu ruh sana aittir.

İnsan iki ayrı cinsten yaratılmıştır, bu iki cins beraber olunca bir birini tamamlar.
Çiftlerden biri Hakkın Rahmetine kavuşmuşsa kalanı çetin bir hayat mücadelesi bekler , gücü her zaman kafi gelemez güçsüzdür yarımdır ama her daim ayakta durmaya gayret gösterir.

Bazen hayat çok yıpratır; “dedik ya kul acizdir, arada haddini bilmeyip, zerzenişte bulunur, eziklikten çaresizlikten,
ve ALLÂH’ ha tam teslimiyet"lik edemeyişindendir ki yükünü ağır hisseder; bilmez ki ALLÂH insana taşımayacağı yükü yüklemez ALLÂH aciz olan kullarını affeyleye .
Kulun Rabbiyle konuşması; “Münacatıdır.”...

Allahümme inneke afüvvün kerim-ün tuhubbül affe fa’fü annâ.) Allah’ım muhakkak affedersin. Affetmeyi de seversin,
bizleri de affeyle. Amin…

(Rabbena etmimlena nurâna fağfirlena inneke alâ külli şeyin kadir.).. Allah’ım nurunla
Yüzümüzü nurlandır. Senin gücün her şeye yeter!. Amin…

------------------------------------------------------------------------------------------------

(MÜNACAT/IM )


Acılar yakar yüreğimi; eyyyyy yar.
Yanımda senin olmayışından
Her yerde yarım gezerim
Her zaman boynum bükük,
Yerincekliyim!


Tek tesellim, gönül teskinim
Camilerdir benim evim.
Besmele ile adım atar
Bir edep ile girerim.


Sağıma soluma selam verir.
Ve yine selamımı sessizce kendim alırım
Saygı da kusur etmem; edemem bilirsin!
Rab’bim! yarattığın fıtrattan ötürü.
Birde cami adabındandır;
Nereye girdiğimi iyi bilirim.


Bilirim girdiğim yer, Allâh’ın evidir
Bizler görmesek de her yerde
Melekler ve Hızır dolaşmaktadır
Bir kenara çekilir tekbir alır
Namazımı huşu ile eda ederim


Rabbimin yaratıp, bana emanet ettiği
Benim ruhuma kılıf yaptığın bedenimi
Onun önünde, secdeye sererim
Tam secdede iken, Rab’bim le dertleşirim


Beni bir sen anlar, bana bir sen yardım edersin
Beni sen yarattın, bu halede sen koymuşsan
Elbette vardır bir bildiğin
Bana verdiğin kısıtlı akılla,
Tam idrak edemem seni;


Cüzi iradeyle sınırlıyım, taşamam dışarı
Küllü irade sana aittir!
Kısıtlıdır benim tüm bilgilerim
Yalnız bana sunduğun kadarını bile bilirim
Sınırlıdır görüş açım, sınırlıdır bilgilerim..
Malayani şeylerle meşgul etme gariban yüreğimi
Mümtaz, kişilerle haşreyle beni


Senin yarattığın kulunum, teslimiyetim tamdır sana..
Kulunu kula kul eyleme Rab’bim…
Aman Ya Rab’bim, aman “Ya Rabbim.”
Kulun acizliği malumdur sana.


Biraz buruk yüreğim!
Desem de inanma;
O kadar buruk ki,
haddinden fazla
Anlatmakta yetersizim.

Erdem/ hazan gülü:
18/04/11 Bursa

Acizane şiirime böcek layık gördükleri için.
Seçki kuruluna teşekkür ederim....