YİNE YOKSUN SEN...!
Sevgilim !
Yine sensizliği yaşıyorum Şu ikinci baharımda Sabahlara sensiz uyanmanın acıları Kemiklerimi sızlatıyor bir duyabilsen Haylaz sabahlarda ötmüyor kuşlar Akasya dalları çiçeksiz hala Her yer sensiz Her yer kapkaranlık Rutubet kokuyor odalar Sanki güneş nazlanarak doğacak Bir utangaç kadın gibi saklanmakta Bulutların arkasında Üşüyorum ben sensiz Yüreğim konuşmaz oldu Yüreğim lal olmuş bülbüller gibi inan Ağlıyor bu ela gözler sensizliğine Sensiz sabahlar çekilmiyor Sensiz tadı yok nefes almalarımın Gelki hasretler kalksın aramızdan Gelki vuslata değsin ellerimiz Bir türlü geçmeyen geceler Bir türlü kavuşmayan yollar Ve doğmayan o güzel güneş Yeniden doğsun gelişinle Hep sevdalara erişsin gün batımı Yok olsun hasretler Bitsin tüm özlemler 22/04/2010 saat 00.12 Vural Atak ÇAMLIGİL |