Güvendir Gülüm
Özden benliğini kuyulara atan
Topraklara teslim filiz, filiz biten Dikeni, gül yaprağıyla dalda tutan Candan geçip canana, güvendir gülüm. Sema boşluğunda, direksiz duruşun Boğazın, damarı bıçağa sürüşün Tatsız topraktan, lezzetlere erişin Candan geçip canana, güvendir gülüm. Ağaçlar, meyvede pişirir aşını Annelerin bakışında, rahmet ışını Yavrusuna bedel, verirken başını Candan geçip canana, güvendir gülüm. Gönül etten yapılı, beden merkezi Aşkı binler dert den süzüşlü, har özü Kerem, narında çekmediyse bir sızı Candan geçip canana, güvendir gülüm. Bil ki; hamdan erdiler, piştim diyenler Vefasızdan dem alır, düştüm diyenler Azrailsiz ölümü, aştım diyenler Candan geçip canana, güvendir gülüm. İki kutbun başındaki kışla, karı Boran Ahu zarıyla, çeker baharı Güneş renk, renk boyuyorsa nehari Candan geçip canana, güvendir gülüm Sevgiler kutsal, layık değil namerde Aşkını tartmaz, düşürür çıkmaz derde Serden geçip, ruhum ararsa her yerde Candan geçip canana, güvendir gülüm Seher yeli hep eser polen, dumanla Tüm galaksiler boşta yüzer, gümanla Akıl bu harikaya, idrak, imanla Candan geçip canana güvendir gülüm |