İKİSİDE SEVİYORDU OYSA
Her zorluğa göğüs gerebilecek bir insan vardı karşımda
Sözleri yalansız, gözleri yalansız Sevgisinde bir sıcaklık vardı Sevdiğiyse bunu anlamayacak kadar vefasız Kalbi kırıktı eskiden kalma bir acıyla Mahzundu gözleri, sevilemeyecek korkusuyla Suskundu sözleri, derin anlamlarda gizliydi benliği Mutluluğu bulduğunu sanmıştı yanılmıştı oysa Belkide onun sonsuz hüznünün başlangıcıydı bu sevda Yaralandı farkında olmadan Sabretti belki bir gün sever die Olmadı yapamadı bunu sevdiği Ve sonsuz hüzün başladı hayatlarında İkiside seviyordu oysa Farkında olmadan alışmıştı sevdiğide ona Sevmeye başlamıştı Zaman çok geçti Bitmişti artık bu birliktelik Bir daha zordu yeniden başlaması da. |