Son Nefes
Kara kapkara bir karanlık
Etrafta hiçliğin acı sesi Yok duyulan Ruhlar kayıp Gebe yalnızlıklar içinde Kör karanlık Sarar benliklerini kadın, erkek ve cocukların Hüzün kemikleşmiş... hüzün tükenmişliklerde saklı hüzün Yıkımlar kalmış geride ve yokluk Yok olmuş hayatlar asılı Asılı duvarlarında sonsuz hiçliklerin Ne kalmış geride toz ve kül Kül ve toz Sadece ruhu tırmalayan soğuk bir yılan nefesi Biten geride bitirilen bir yaşam hevesi Kalan çatlamış ellerinde insanlığın Kurumuş dudaklarda kalan Çatlamış topraklardakı sancının son nefesi Ölürken yaşam dünyada Sadece yok olan dünya değil İnsanlıkdır da o son nefes de aslında |
Güzel dizelerdi saygılarımla...