KIZIMA YAZDIĞIM BİR ŞİİR BU. BAŞINA GELEN KÖTÜ Bİ OLAYIN ETKİSİNDE KALARAK GÖRDÜĞÜM BİR RÜYAYI ANLATTIM SÖZLERİMDE. FOTOĞRAF DA KIZIMIN GERÇEK RESMİDİR. UMARMI BEĞENİRSİZİN

Seni öyle özledim ki Bebeğim
Hasretinle yangınlarda bedenim.
Deniz kenarında oturmuşum, kumsal…
Gözlerim kapalı dalıyorum uzaklara.
Deniz tualim oluyor boyuyorum, sarıya, kırmızıya, turuncuya,
Sonra seni yerleştiriyorum ortasına,
Yemyeşil iri gözlerini çiziyorum,
Hüzünlü bakıyorsun, boynun bükük, gözlerinde iki damla yaş,
Akmamış donup kalmış pınarlarında.
Uzanıp silmek istiyorum, çabam boşa gidiyor silemiyorum.
Sonra,
Ellerini uzatıyorsun tut elimi annem, tut, özledim diyorsun.
Uzanıyorum tutamıyorum.
Korkuyorum.
Seni kaybetmek geliyor aklıma,
Hızla bir dalga çarpıyor suratıma,
Gözlerimi açtığımda tualim paramparça,
Boyanmış deniz kıyıdan ufuğa, sarıya, kırmızıya, turuncuya,
Gözlerimi kapatmak seni oradan çıkarmak istiyorum,
Uzanıp ellerini tutayım diyorum,
O derin uykuya dalamıyorum.
Yanıyorum bebeğim kavruluyorum…..