ŞAIR
ayaklarım sürgün ,sürüncem
ve de mülteci , ketum ,kesat topal aksak yan giden cinsden doğduğum gün kocamışlığım ! özlemlerim dolu dizgin hayellerim dün gibi taze özde 2 lig de at koşturan yorgun yorulmuş Şair’im ben ! bir delinin sözlerinde aranmaz ki..! bilgeli bir düşünce çatık kaşın altında dır somur.somurtkan surat ! zaten her akşam aynı yerden gün batımını seyretmek zulmettir bazen tel-örgülere takılır göçmen kuşların bazen sızlayan vicdanın içindeki gerginlikler bitirir gününü,dirliğini doyumsuz iştahtır ertelenir mi diğer bir güne ? dökülürse nahakcasına kan ? olur mu barış ? olur mu huzur ? vede kardeşlik ? selam olsun halk yanında halk tarihi yazan Şair’e o koca yüreğin siğar mi ki mezara..? ş a i r ş a i r yine ş a i r Kadir Haktan TÜRKELI |
Bazen KEREM olur avaz..avaz ASLI`sini, salir dillere
Bazen de.. Ferhat olur dag delirken, kopar gider yaprak gibi SIRIN denen o yavuklu ,ellere
Madem ki böyle bir SAIR´isen,
Selam olsun SAIR denen Yazara...
Eger birgün ölürsen,o koca yüregin sigar mi ki mezara..?
SAIR
SAIR
Yine SAIR..
Şair şairdir dönmez olur yolundan kırılsada kalemi ortadan yazar durur kırık kaleminin kırık olan gönlünden...