BİR DOLUNAY GECESİ
Kırmızı kiremitli evlerin solgun yüzleri
Yansırken aynasına dolunayın Beyaz ışıklar süzülür gönül saçaklarından Bir tutam mavi birazda zifiri Tütsüler yayılır pervazlarından akşamın Eşyadan uzaklaşır gölgenin adımları Kaldırımlardan duyulur acının yankıları Altın kaplamalı hayallerin gümüş işlemeleri Parlarken kasnağında hayatın Her ilmekte başka bir düğüm çözülür Sırlar hazinesinin bronz çeyizleri Dökülür bir genç kızın umutlarından Beyazlar içinde masum bir hayal Duvağından sarkar bir buket Gülnihal Arş titrerken bir gelinin sessiz vedasından Endişeler sağnak dolusu yağmurlarda Bulutların elleri semaya doğru kalkarken Yanan bir anne yüreği aydınlatır geceyi Sesleri eritir hüznün derin sessizliği |
Bu kadar yapmamalıydınız sevgi şairim yapmamalıydınız.Vurmamalıydınız en derinden....
Ahhh ! Hangi acıyı yama yapacağımızı şaşırdık hangi yaramıza.
Kabuk tuttukça göz tuzu damlar damlar yakar yine hiç olmadığınca...
Beğeniyle okuduğum değerli dizelerinizi kalben kutlarım.Selam, sevgi ve saygı ile.