RUHUMDA YANGIN VAR
gözlerim çakılı ufka hasret ile baş başayım.
ufuktan doğuyor güneş yine yine yoksun. geçiyor zaman doluyor kavileştiğimiz saat ümitler yavaş yavaş bitiyor yine tek başımayım bitmiyor bu dert bu çile yazılmış kaderim böyle nasıl,da geçti aylar mevsimler yıllar sensiz. biz yine yine hasretiz. bu hasretlik dirhem dirhem eritir beni ayakta duracak halim mecalim yok. yok senden başka tutunacak bir dalım öyle bitkinimki sensiz yine karanlık çöker .deler geceyi hüzün üstüme gecenin ayazı çöker ağaçlar evlerin saçakları sular buz tutmuş bir beni bilsen ben ne haldeyim ruhumda yangın var. ateş içindeyim İRFAN KÖKTEN |