1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1045
Okunma
Yarasına bakıp saran olmadı
Tutmaz artık dizim diye ağladı
Sargı dursun soru soran olmadı
Kocam diye,sızım diye ağladı
Şerefinden eğrilip yol kıvırmadı
Hamuruna kirli un yoğurmadı
Kaşı çatık durdu,gözü durmadı
Babam diye,sözüm diye ağladı
Kalanlara her köşesi bir acı
Adam diye dolananlar yağmacı
Ocaklı’ya geldiğinde her bacı
Ekşi süzdü yüzüm diye ağladı
Evladını gözlerinden sakındı
kaybedince gözlerini dökündü
Cemleoğlu kaderinden yakındı
Göklerdeki gözüm diye ağladı
Hanım çınar dua etti düşmedi
Etten uçtu çizgisinden taşmadı
Bir gece gözü,dili şaşmadı
Halil diye kuzum diye ağladı
Bu öyküyü bileniniz var elbet
bilmeyene diyiversin bir zahmet
Cemle soyun Cem sultanı Sür Ahmet
Bizim diye,bizim diye ağladı...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz