TAT..
memleket mi? ne münasebet..
burası benim ülkem değil ne namus pazarlığı yapılan kaldırım benim, ne siyahlar giymiş bu eski şehir.. bak .. her köşe başı,bir feryat yuvası örümcek ağları sarmış mutlulukhaneleri zannederim ki tarihe gömmüş barış kader aynasına aksedenleri kavga kavga kavga.. sürüp gidiyor caddelerinde kimi ekmek için,kimi namus,kimi yaşamak kimi et için;siyah,beyaz..ama hep çıplak! toz bulutları,kum tufanları.. zannediyorlar ki gökyüzü berrak göremiyorum uçuşan kuşları bu kadar küfre değer yaşamak! |