Nisanda zamansız kar yağarken
Ben sebepsiz düşünürüm...
Gece uyanıp baktım, yoktun yanımda
Çaresizdim, ve sensiz üşüdüm !

Sert rüzgârlar esiyor geceleri
Bir uğultu tırmalıyor penceremi
Korkuyorum, çocuklar gibi...
Gel istiyorum. Korkumu gider !

Uykum kaçtı, sana geleyim dedim
Dün gece sendeydim...
Saatlerce, baş ucunda seni seyrettim
Öyle güzel uyuyordun ki, melekler gibi...
Sayıklıyordun, duymak istediklerimi !

Kıvrılıp uyuya kalmışım, saçlarına...
Nasıl da korkarım gözlerine düşmekten
Kirpiklerine tutunup öyle bakarım, kara gözlerine...
Uyan desem, ’uyuma bugün’ misafir geldim !

Ne uyanmak istiyorum, bu uykudan, ne de uyarmak
Saçlarına takılıp, her yöne savrulmak
Bir damla göz yaşınla boğulmak, elimden tut bile demeden
Gitmek istemiyorum, dönüp tekrar tekrar, bir daha bakmak
Haykırmak istiyorum, haykırmak.
Bu benim için, güneşe bakmak !