NİSAN YAĞMURU.!
Sevenlerin gönlünde dilden dile dolanan,
Güftesi yüreklere,ezgisi ruha dolan. Sonu ayrılık oldu,gözlereyse yaş kalan, Nisan yağmuru gibi boşandı yağdı gitti.! O gitti ya mana yok yarınım dan dünümden, Her seherde seninle,güneş doğar yeniden. Derdin servetim oldu, alıyor beni benden, Söküp te yüreğimi yerinden alıp gitti.! Yüreğimin yarası içten içe kanıyor, Beni benden alıp ta mazide dolanıyor. Teselliyi ararken boşa oyalanıyor, Giderken gözlerimi peşine takıp gitti.! Her çiçek güzel kokar, dedim kardelen’im ol, Göze aldım severken,sonunda ölümüm ol. Yol ayrımına geldik,pusulam ol,yönüm ol, Acı bir tebessümle,yüzüme bakıp gitti.! Yıllar sevdama inat,ard,arda gidecekler, Ruhumdaki sevgini ne ile silecekler. Son duam okunurken,bana ne diyecekler, Mezarımın taşına,adını kazıp gitti.! TİRYAKİ gözden ırak,gönülden de düşmüşüm, Buda ona yetmemiş,gözünden de düşmüşüm. Nasıl bir sevda’ymışki,bu kadar bıktırmışım, Adı kin mi,nefret mi,susup ta çekip gitti.! 09 mart 2009 15.56 İstanbul |