Akşam usul usul indi yere
gün solarken
gölgelerle dans ederek.
Ufuk da kızıl gölgeler griye dnüşürken ,,
hızlı adımlarla bir kadın;
topukları ile bağrını dövüyor kaldırımların
belliki geç kalmış belliki bir bekleyeni var.
yoksa ne bu telaş?
koşarcasına gidermi insan yalnızlığına?
Sokak lambaları yandı tek tek
evlerde, perdeler çekilirken
süzülen ışıklar titrek.
Köpekler suskun
kuytulara çekildi kediler,
kuşlar çoktan tünedi
her ne kadar saçak arası bulamasalarda
devasa binalarda,,
baca gölgelerindeki yuvalarına.
Eklemlerimde ince bir sızı
parçalı bulutlu hava
Ay hareli,,
yağmur yağacak belli ki.
Boş sokaklar karanlık sülietlerle yavaş yavaş
teslim olurken geceye
akşam elini tuttu gecenin
bitmeyen sevda ile.
içinde nice hayatlar uykuya daldılar,
bu yolculuk sabahın seherine.
Yeni gün yeni yeni teleşlar ile
topuklar kaldırımların bağrını dövecek yine.
*GÜL*