Ey Deli gönülGönül bazen debil destek öyle bir gider ki, Kontrolden çıkmış yüklü bir vasıta gibi, Bazen de öyle bir asaletle kalır ki, Köklenmiş çınar gibi, çam gibi, Kaldıkça güzel yanı ortaya çıkar Sallanır bir gül gibi, kardelen gibi Artık onun sallanmasına, hışırtısına, muhtaç Dalına konan, arısına, bülbülüne, kanaryasına Sevdalar taşıyan, rüzgârına, yeline hasret Bazı gönüller gelgitleri yaşarlar, Sorumsuzca etrafına bakınmadan Hep sana hasret, adeta nefesi gibi, Hayat gibi, su gibi, bedendeki can gibi, Bazı gönüller gününü gün etmek ister Aynı senin yaptığın gibi... Bir anda silip, insanları attığın gibi Ama seni anlayamadım be ey deli gönül... Bir anda öyle bir gittin ki, kuş gibi, yel gibi Hemde sormadan, çok uzaklara gittin el gibi… Demek ki gidişler, bitişler böyle oluyormuş Ne deyim sana ey deli gönül, sana müstahak Gidenlerle gidilmiyor, ağlayanla gülünmüyor, Ölenlerle ölünmüyor amma, amması var işte İşte ben öyle bir gönül isterim ki. Ne gitsin, nede bitsin, ne silsin… Gül, verince sevinmesin, dikenime üzülmesin Diken güle sahip, gül bülbüle ait, Bülbül güle hasret, gül dikene haşmet. Sevgilerimle… Nuh Comba |