bizim sobamızın üstünde güğüm kaynardı fokur fokur...alevinin gölgeleri tavana şekiller çizerdi...yıllar öncesine götürdü şiiriniz, duygulandırdı...

eşkişehir yapımı sobalardır...kuzineler...göçmenlerin terihidir kuzine sobası...maşinga derler adına...benim babamda göçmendi küçükken bizdede kuzene soba vardı...ne keyifliydi...tabi soba bahane..yaşananlar anlamlıydı..onun ısıttığı ev...yürekleride ısıtıyordu....çoçukluğumu yaşadım...okurken şiirinizi...
bugunlerde...ist terkedip...kandıraya bağlı.seyrek adında...bir köyde yaşıyorum....büyük şehirlerde yaşayanların...meşhur lafıdır ya...gitmek lazım buralardan...ben gitmeyi başaranlardanım....deniz,orman,alabildiğine yeşildeyim...
burdada kuzine yakıyorum...tabi meburiyetten...çoçukluğumdaki gibi..keyiflimi diye sorsanız..hala odun çıtırtısı...çok mutlu ediyor.....üzerinde çay demlemiyorum...çay makinasında yapıyorum çayı...biz teknoloji çoçuklarıyız ya..ama soba sadeçe evi ısıtıyor şimdi...çoçukluğum gibi değil....anam ...babam..yok ki...yüreğide ısıtsın...kuzine..
saygıyla kalın...
allah rahmet eylesin mekanları çennet olsun...tüm ana babalarımızın...

güzelmiş şiiriniz...

Dünya,üç günlükmüş şunun şurası..

------ yitirdik ve anladık bir çok şeyin değerini...
tebrik ederim güzel şiirinizi....:)