* Üşümüş Kan Kırmızı Elleri *



Birini içten sevmek kadar güzel ne var
sevdasın, diyoruz ona, heyecanla söylüyoruz bunu
dilimizin ucuyla, kaydırarak kelimeleri
her söz, bir şiir lezetinde,
güneş kadar sıcak, zemheri kadar ayaz
bir aşktan söz ediyoruz durmadan
paslı bir demir ateşin koynunda, adı aşk;



Limanda bir gemi, demir almak üzere
içinde bir kadın,
uğursuzluk geceden bulaşmış kirpiklerine
özünü denizle örten güzel
sevdiğinden, dününden kaçan
suya düşmüş, sıcak teni
üşümüş, kan kırmızı elleri.


Çocukluk aşkıyla başlar, ilk tahammül
kim bilir kaç kalem kırıldı seni anlatırken
hisler biçare kalıyor, dökülünce yazıya
bekler durursun bir bekleyişin içinde
bir bulut tersine döner,bir dağ doğurganlaşır
çakmak çakmak olur gözlerin
ne zaman seni düşünsem
bir şamar gibi patlar, yanaklarımda sokaklar.



Bir avucumda sensizliğin kaynıyor hâlâ
diğerinde ise, hep benle oynuyorsun saklambaçlarını
leylâk leyâk bakıyorsun, gözlerimin içine
behey!
(dilimde dönen lacivert tango)
sen yakamozsun, yıldızlarla konuşuryorsun
bazen ölümsüz bir mevsim, bazen de
denizin kumsalıyla avunuyorsun
dikkat et!
seninle son yüzleşmedir, aynadaki öpüşme
benim gözlerim elâ/ bimiyor muyudun?




Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
5.4.2011
Saat.21.42