Sevgiyi düşündüm...
Ne güzeldir kimilerine,ne çok mutluluk verir.
Ama ya bize,bize neden acı verir ki sevgimiz, Neden üzer ki yarınlarımızı... Ben sevgiyim! diyemiyorum artık hayata... Çünkü sevgimide,sevgiye olan inancımıda kaybettim. Artık inanmak istemiyorum sevgilere, O yüzden sevilmek de istemiyorum... İnsan şu hayatın güzelliğini göremeyince, Ne sevgiyi tadabiliyor,ne de aşkı. Ne gülebiliyor hayata,ne de sevebiliyor. Düşünüyorum da sevgi hayatımızın neresinde...? Sakladığımız düşlerimizde mi? Yoksa kaybettiğimiz günlerimizde mi? |