ah ah ne çok sevmiştim seni
bakışın alaylı imiş ben se kör cahil
nasıl inandım sana
yalamış bakışın
dizlerimi döğsem ne fayda
meğer yanılmışım
anladım geçde olsa sevmiyosun,
takke düştü kel göründü
bana da senden yol göründü
yol göründü de
haydi unut unutabilirsen
bense kahrettim.
işte yüreğimi bıraktım sana ,
yüreğinden gidiyorum
yüreğin patikalardan dikenli yollardan geçip gidiyorum
gidiyorum yüreğimde ki çiçekleri bırakıp ormanlardan vaz geçip ,
dağlara doymadan
pınardan su içmeden
maviliklere veda edip,
kuşlara martılara kıymadan gidiyorum,
gidiyorum çiğerim acısada
kalbimde bombalar patlasada
gidiyorum ağlaya ağlaya isyan ederek
sana ruhumu yüreğimi bırakıp
yanan çiğerin altına atış koyarak
intiharı kuşanıp gidiyorum.
toprak olmaya gidiyorum

İRFAN KÖKTEN