Yüzün
Eski Caglar gibiydi Yüzün,
unutulmus. Biraz cocuktu hayallerin, uyutulmus. Hüzne degerdi gözlerin, buz tutmus. Anlatsam seni kör kuyulara, Sesin, Sesime dokunmus. Dalgalarin örseledigi bir Limanda, ölmüs isiklar gibi, uzak ve üzgünüm sensiz, Sehir kipirtisiz icimde, Uzaklardan Otobüsler geciyor, Yollar büsbütün kahir, sarmas dolas Agaclar yorgun, Yüzün eski Caglar gibi, Cocuklar kosup oynamaz Gözlerinde, Ne Saclarin bir Rüzgar, Ne Ellerin özlemek sicakliginda. Uzan desem, Ertelenmis her seye icimde, Hani zamanin herhangi bir yerinde, Orada biraktigimiz yerden, Doganin tüm telasiyla birlikte, soluk soluga kosarak! Tutusmus alev gözlerinden Tanrilarin, Kacarak! Bütün yildizlarin beyaz Ellerinden, Tutarak! Gölgesinde tükenmis Kaderin, uzan dersem... Kaniyor icimde seninle heryerim, Dalgalarin örseledigi bir Limanda, Tükenmis isiklar gibi... Ersoy Cav |