Medet umduğun
Medusa’nın saçlarından
Ayaklarıma yılanlar dolanır.

Tamam;
Baştan anlatalım:
Bir ayağı ölüme
Bir ayağı imkânsıza uzanan bir
Aşk bizimkisi.

Randevulaştığım o şehirde
Saat kulesinin altında
Ben hep kendimi sana verdim!

Ah! Göremezler.
Bilemezler ki
Senin neden sevdiğimi
Asla
Asla bilemezler!

Hep sustum, hep sakladım seni
İçimde.
Anlatamadım kendime bile
Şiirlerine ağladım her gece
Anlatamadım kendime bile.

Kırmızı rujumu hep sana sürdüm.
Gülüşlerimi sana sakladım.
Saçlarımdaki yağmurları sana biriktirdim.
-ki hep ıslanma dersin-
Hep de istedim
Hep düşün istedim
Hep aklında olayım istedim.
O kadının yerini almayı istedim.

Seneler devrilir, mevsimler geçer
Baharlar yiter gider.
Beklerim hep
Gel diye beklerim
Hep bana gelesin diye beklerim.

Gözünde hep saftım, temizdim.
Sebebidir yağmurda ıslanmamın
Öyle bil istedim!

Ben sensiz bir hiçim!

Şimdi;
Medet umduğun
Medusa’nın saçlarından
Ayaklarıma yılanlar dolanır.
Kirlenmekteyim!

Elif Ayvaz
09 Nisan 2011