Ne hükmü varki, karanlık bulutta ki serçenin, donansın silahını?
Sızlayan bir derin yaradır Denize dökülen, nehrin onca feryatları Dağılıp da erirler bir bir yekûn hücreleriyle O zaman işte belli olur, akları karaları Damlası bile kalmaz çığlıklarıyla kaybolur Biterler tüm zerreleriyle Biçareliğin kör bulutları çıkışta sarar Tümüyle zehrolup, kavrulur bedenleri Yapayalnız kala kalırlar Yabanileşir tüm benliği, yoktur bile kefenleri
Boğum boğum düğümlenir hayat, görünemez ki geleceği Dağılıp da, ortalardan kayboluşta yıkar Hayatın boğumlu gerçeği, hükmüyle tümden sarar Kalmaz hiçbir seveceği Büyüğün de, küçüğü yuttuğunun gerçekleri ortaya çıkar
Yolun bittiği andır, o an Heyhatlar da! Hal bu ki; birleşip de, ortaya el ele çıktıkları o zaman da Geleceğin ne hayalleri vardı, yürek seslerinde Tüm haşmetleriyle, o vakurca yürüyüşleri Sanki kimse kurtulamazdı, binlerce hüner vardı ellerinde
Ya şimdi; Kolsuz bacaksız olsalardı, yine iyiydi Kalındı ortalar da, dağıtılan tüm hücreleriydi Kim kimdir, ne nerede, belli bile değildi Biçare kalışta yok olan, atinin beklentisinde ki bedenleriydi
Ey zavallı, deli gönül Nerde kaldı, senin o gururun ve kibrin bilelim Hani tüm haşmetinle yıkardın, tüm dünyayı istersen Nasıl oldu da bitti, o gösterişli cüssen?
Haydi, çık ortaya da bakalım, göster de kendini görelim Nereler deysen?
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
...YEKÛN HÜCRELERİYLE! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
...YEKÛN HÜCRELERİYLE! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ya şimdi; Kolsuz bacaksız olsalardı, yine iyiydi Kalındı ortalar da, dağıtılan tüm hücreleriydi Kim kimdir, ne nerede, belli bile değildi Biçare kalışta yok olan, atinin beklentisinde ki bedenleriydi Ey zavallı, deli gönül Nerde kaldı, senin o gururun ve kibrin bilelim Hani tüm haşmetinle yıkardın, tüm dünyayı istersen Nasıl oldu da bitti, o gösterişli cüssen?
Haydi, çık ortaya da bakalım, göster de kendini görelim Nereler deysen?
Usta bir kalem ancak bu kadar mükemmel yaza bilir kutlarım şiirinizi ve yüreğinizi alkışlıyorum selamlar....
Ya şimdi; Kolsuz bacaksız olsalardı, yine iyiydi Kalındı ortalar da, dağıtılan tüm hücreleriydi Kim kimdir, ne nerede, belli bile değildi Biçare kalışta yok olan, atinin beklentisinde ki bedenleriydi Ey zavallı, deli gönül Nerde kaldı, senin o gururun ve kibrin bilelim Hani tüm haşmetinle yıkardın, tüm dünyayı istersen Nasıl oldu da bitti, o gösterişli cüssen?
Haydi, çık ortaya da bakalım, göster de kendini görelim Nereler deysen?
Ya şimdi; Kolsuz bacaksız olsalardı, yine iyiydi Kalındı ortalar da, dağıtılan tüm hücreleriydi Kim kimdir, ne nerede, belli bile değildi Biçare kalışta yok olan, atinin beklentisinde ki bedenleriydi Ey zavallı, deli gönül Nerde kaldı, senin o gururun ve kibrin bilelim Hani tüm haşmetinle yıkardın, tüm dünyayı istersen Nasıl oldu da bitti, o gösterişli cüssen?
Haydi, çık ortaya da bakalım, göster de kendini görelim Nereler deysen?
Yüreğiniz dert görmesin düşündüren ve ders veren güzel dizelerinizi kutluyorum selam ve dua ile..
Büyüğün de, küçüğü yuttuğunun gerçekleri ortaya çıkar -------------------- Küçük balık, büyük balığa hep yemdir, bu gerçeğin ta kendisi. Düşündüren dizelerdi. Efendim, teşekkürlerimle!...
Boğum boğum düğümlenir hayat, görünemez ki geleceği Dağılıp da, ortalardan kayboluşta yıkar Hayatın boğumlu gerçeği, hükmüyle tümden sarar Kalmaz hiçbir seveceği Büyüğün de, küçüğü yuttuğunun gerçekleri ortaya çıkar
Yolun bittiği andır, o an Heyhatlar da! Hal bu ki; birleşip de, ortaya el ele çıktıkları o zaman da Geleceğin ne hayalleri vardı, yürek seslerinde Tüm haşmetleriyle, o vakurca yürüyüşleri Sanki kimse kurtulamazdı, binlerce hüner vardı ellerinde
Ya şimdi; Kolsuz bacaksız olsalardı, yine iyiydi Kalındı ortalar da, dağıtılan tüm hücreleriydi Kim kimdir, ne nerede, belli bile değildi Biçare kalışta yok olan, atinin beklentisinde ki bedenleriydi Ey zavallı, deli gönül Nerde kaldı, senin o gururun ve kibrin bilelim Hani tüm haşmetinle yıkardın, tüm dünyayı istersen Nasıl oldu da bitti, o gösterişli cüssen?
Haydi, çık ortaya da bakalım, göster de kendini görelim Nereler deysen?
YÜREGINE SAGLIK DEGERLI DOST ANLAMLI MÜKEMMEL BIR SIIRDI KUTLARIM KALEMINI SAYGILAR SEVGILER SLM;LAR...
Kolsuz bacaksız olsalardı, yine iyiydi Kalındı ortalar da, dağıtılan tüm hücreleriydi Kim kimdir, ne nerede, belli bile değildi Biçare kalışta yok olan, atinin beklentisinde ki bedenleriydi Ey zavallı, deli gönül Nerde kaldı, senin o gururun ve kibrin bilelim Hani tüm haşmetinle yıkardın, tüm dünyayı istersen Nasıl oldu da bitti, o gösterişli cüssen?
Haydi, çık ortaya da bakalım, göster de kendini görelim Nereler deysen?
Anlamlı manaya daldıran seyrettiren düşündüren şiiriniz güzeldi değerli büyüğüm..Kutlarım Sydney den selamlar..
Yolun bittiği andır, o an Heyhatlar da! Hal bu ki; birleşip de, ortaya el ele çıktıkları o zaman da Geleceğin ne hayalleri vardı, yürek seslerinde Tüm haşmetleriyle, o vakurca yürüyüşleri Sanki kimse kurtulamazdı, binlerce hüner vardı ellerinde
işte kalp işte şiir. yürek mısralarıydı. tebriklerimle.
Ahiri kelam,hakikatte çirkinlik yoktur.Çirkinlik sadece ve sadece bakanın bakışında ve bakan gözdedir.Asıl musibet isyanda ve imansızlıktadır.Musibetlere maruz kaldığımızdaki tavır ve duygularımız o kadar önemlidir ki,Rabbi’miz bizi bir taraftan sarsarcasına uyarırken”Benim takdirime razı olmayan ve benim verdiğim musibete sabretmeyen,kendine başka bir Rabb arasın”Diğer taraftan ise”Kullarımdan herhangi birine,bedeninde,malında veya evladında bir musibet verdiğimiz vakit,bu musibeti güzel bir sabırla karşılarsa,kıyamet günü onun için mizan kurmak ve defter açmaktan haya ederim.”diyerek bizlere müjde vermektedir.
Efendimiz(s.a.s)”Müslüman’a;fenalık,hastalık,keder,hüzün,eza,can sıkıntısı arız olmaz,hatta vücuduna bir diken batmaz ki,Allah bu musibetler sebebiyle onun hatalarını ve günahlarını bağışlamış olmasın.”Bu imana ve imanlı bakış açısına nail olabilmek hepimizin duası ve niyazı olmalıdır.
Olduğu gibi davranmayan insanlar çevreleri tarafından, bu yapmacık tavırlarından dolayı güvensiz kişiler olarak görülür ve kendilerine ona göre tavır alınır. Çevreden dışlandığını hisseden bu kişiler ise mutsuzluğa ve yalnızlığa mahkum olurlar. Önemli olan her yaşanandan bir ders payı çıkarmak, hayat yolunda yürürken kimseye eze ve zülmetmeden insanca yürünmelidir. Kimse kimseden üstün değildir ve Allah (c.c)'ün yarattığı bir varlığı hakir görme hakkına da sahip değildir. Yaratılan her canlının bir işlevi ve vesile olduğu bir durum vardır.
Bu gün küresel ısınmalar ve depremlerin, sellerin fazlalığıda yine insanların destursuz yakımı, yıkımı ve kıyımı sonucu olaşan felaketlerdir..
yani;
*** Kendine yapılmasını istemediğin hiç bir şeyi, bir başkasına yapmamalıdır insan olan...***
Kalemine yüreğine sağlık CAN ABİMMMMMMMM... Mükemmeldi.yüreğin var olsun saygımla.
hüzün şairi tarafından 4/12/2011 5:05:49 PM zamanında düzenlenmiştir.
Yolun bittiği andır, o an Heyhatlar da! Hal bu ki; birleşip de, ortaya el ele çıktıkları o zaman da Geleceğin ne hayalleri vardı, yürek seslerinde Tüm haşmetleriyle, o vakurca yürüyüşleri Sanki kimse kurtulamazdı, binlerce hüner vardı ellerinde
Merhaba, yüreğiniz yine coşmuş değerli şair, duyuglu ve anlamlı şiirinizi paylaşmak duyuglarımızı kabarttı...Yürekten kutluyorum efendim...saygı ile...Entellektüel.