BİR ORTALAMANIN KÖTÜSÜŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ARTIK ARA VERME ZAMANI
YAZMAYI HİÇ BİLEMEDİM OKUMAYI HİÇ Mİ HİÇ KENDİMİ HEP KÜÇÜK GÖRDÜM NEDENİ BU Bir artık ayın son çıkmazında Yaşlarca yorgun olarak Genç kimliğime sarılışım beni ele veriyor Kararsızca Kararsızlıklar belki de şakaklarımda açacak Birer tanıktı kirpiklerime dökülen saçlarımda Sakallarımı kopararak en sevdiğinden vazgeçmeyi düşlemekti oysa Baştan aşağı bir süzüntü şimdiler Bir kaldırım resmi gölgede Kaçan çocukların ayak seslerini özledim Kibrit kokusunu tütüne sarılmaksızın Aslında ben hiç sigara içemem Yak bir dem Tüttürülmüş bir şiir Bir gidişin en zayıf noktası Ağlar bile çekilmiyor artık Kupkuru olan ellerim Nemsizlik değil ki Bir tutulmamazlık eseri Alkışlardan çoğalma halk şenlikleri Bir bayram havası olabilirdi Çelenklere saplanan siyah ve zakkum çiçekleri Bir hoşça kal demeyi hak etmeliydim. Yırtılıyorum Taze hüzün ekşisi Yüzümü buruşturuyorum kader yazgıma İnan bırakmak değil Kendimi bulmak sadece Arzın o müthiş bilgeliğinde Bir fil gördünüz mü düşüne oturan insanın Tekdüzelik belki yeniden Sarmaşıklığa özenmiş Bırak ara versin Gitsin yıkılsın gözümden Ben kurtulmalıyım Sarmaşıklar kurumalı Bir ortalamanın kötüsünü imzalarken vazgeçmelerimdeki sayrılığı hissizleştiriyorum. MAİ |
Bahar aylarında çok sık giremeyeceğim nete(rahatsızlığım sebebi ile ) ama senin bu kararın biz şiir severleri acıtır. Lütfen hep yaz. Sen gibi iyi kalemler susmasın lütfen.
Yürekten tebrikler.