Bahar Gelince
Pencere pencere dolaşır kuşlar
Siyah mezar olur kimine kışlar Eriyince karlar bir umut başlar Akar toprağa sel bahar gelince. Seni bu gönülde yaşamak gerek Bir kıvılcım ile tutuşur yürek Toza ve çamura karışır kürek Eser doruğa yel bahar gelince. Can mağarasında uykuya dalmış Azgın canavarın tek dişi kalmış Önümüzde mevsim çıkmayan falmış Tutar yaprağı dal bahar gelince. Gökte yıldız gibi parlayan düşler Maharet insanda hünerli işler Orkestra tabiat çalınır cüşler Kırar bardağı el bahar gelince Gez donmuş yolları gör birer birer Yıllar bu soğukla kafese girer Bulursa serçeler kovuğa tüner Bakar ırağa pel bahar gelince. 19.12.2010 Ahmet Çelik Ceyhan |