ADLANDIRAMIYORUMAdlandıramıyorum Hava ayaydınlık Güneş kuş cıvıltısının ahenginde İnsanlar havanın meşkinde herbir köşede Ben ise herzamanki gibi kendi halimde İçimdeki hüznün tarifi imkansız Hava bile fayda etmiyor yüreğime Ne güneşin açtırdığı menekşeler Nede bir bahar yağmurunun ardından çıkan O rengarenk skalasıyla çıkan gökkuşağı Sanki bakışlarımdaki donma gibi soluk geliyor bana Artık tutmuyorum kendimi ne işte nede başka bir yerde Belkide tutmak istemiyorum Nerde gelirse salıveriyorum Yıllarca içime akıttığım gözyaşlarımı... |