İÇ/ MUHASEBE)


Aldım kalemi elime,
dertleştim kendi kendimle ,
Ne vardı sanki sevecek,
Söyle ne geçti şimdi eline
Hiç bilmezdin sen sevmeyi,
Ne sevmeyi, ne gülmeyi

Mutluluğun sadece ve sadece
(mu )su , vardı hayatın da ve elinde
Gerisi sana yabancı, sende ona yabancı,
Bakışırdınız gizliden gizliye

Gülmeyen kaderini güler,
Güzellikler tecelli eder mi sandın
Kim kaybetmiş ki sen bulasın
Mutluluk masallarda olurmuş
masallar da, Kâf dağında

"Sen Kaf dağına gidemezsin,
Kaf dağı sana gelemez
Sen bir kül kedisisin,
Uzanamazsın yükseklere
Yerini, haddini, hududunu bil
Yoksa bildirirler sana

"Sen hiç görmedin, bilmezsin ki,
"nasıl bir şeydir sevgi.
Hayal etme, umma sevmeyi, sevilmeyi.
Sevgi seraptır, sevmekse hayal.
Yok öyle bir şey,

Sevmek yalan, aşk yalan, meşk yalan.
Yanılgıya düşer, hayal peres insan
Sevenleri, sevdaları, var sanan

Rüyadan ibaretmiş, sevmekler sevdalar
Güzel görünen, aldatmacı hayali aşklar
Unut öylesi bir sevgiyi, unut yok say
Sadece sendin seven, sendin çırpınan
Serenat yapan, aşkını şakıyan.

Unut gitsin unut,
Bir rüya görmüştüm
Uyandım dersin.

Hazan/gülü
o2/o4/11: Bursa