Sen De Gel Canım
Acı tarlasında çok zahmet çektim
Yönüm çevrilirken sen de gel canım.. Sabrın mahsülünü harmana döktüm Ürün savrulurken sen de gel canım.. Etmedim acele, demedim çabuk Budağın yerinden çatladı kabuk Yürek toprağıma ektiğim çubuk Güle evrilirken sen de gel canım.. Ayırdım tarladan çakılı,bükü Güle gübre oldu ayrığın kökü Sırtımdaki ağır imtihan yükü Yere devrilirken sen de gel canım.. Menzilin olunca en güzel, doğru Yolcu olmak güzel bilince uğru Dostun ülkesine,huzura doğru Yollar kıvrılırken sen de gel canım.. Sentezi’yle çıktım yola bakarım Çay yoksa bardağa yürek dökerim Muhabbet faslına körük çekerim Sohbet kavrulurken sen de gel canım. Ozan Sentezi |