son sigaram gibi..
Son kalan sigaramı ateşleyemiyorum
Nikotine susuz kalmışken hemde Sadece dumanın ciğerlerim de ki griliğini hayal ediyorum Tatmin etmese de mutlu ediyor anlık Bir el titrekliğiyle yakıyorum kibriti İlk deneme başarısız Dışarıdaki rüzgar biraz daha beklememi söyler gibi Ama ben yılmadan 2. hamleyi yapıyorum Dumanın her zerresini değerlendirebilmek için İki dudağım arasında sıkıştırıyorum derhal Süngerimsi sigara başlığını Tüm gücümle çekiyorum ciğerlerime Öyle çekiyorum ki Sigaranın tümü yanan küllere dönüşüyor Tıpkı lise tuvaletlerinde dönülen sigaralar gibi Bir iki nefes derken Sigaranın cazibesine kapılıp Konuyorum oradan oraya Sonra sen geliyorsun aklıma Bir tebessüm oluşuyor dudaklarımda Göz yaşları koşuşuyor yanaklarımda Kalbimin ritmi her geçen saniye Daha da hareket ettiriyor bedenimi Parmaklarım arasından sızarken duman Odama sızan ışıkta devasa bir kare oluşturuyor Bakarken bu şairaneliğe Bir acı hissediyorum işaret parmağımda Tütünüm erimiş olmalı Kül tablasıyla buluşma zamanı gelmişte geçiyordu Kısa süren beraberliğimiz anlık tatminlerle son bulmuştu Tıpkı ‘sen’ ve ‘ben’ gibi. Joon |