KÖR YÜREK TAŞIYORUMSokulmasın göğsüne nedametin hançeri Şu fukara gönlümde nadidesin oy gülüm Aklından çıkarırsan derbeder bu serseri Laleler bahçesinde ötüştüğüm bülbülüm Yanıltma düşlerimi uykulara dalmadan Mahsule ermediğim boz kıraç eşiyorum Susturma nefesimi hevesimi almadan Yarısı sen de kalan kör yürek taşıyorum Gecelerin kabusu terlerimi dökerken Yeni güne umudu şafakla ışıyorum Bir aymazın gölgesi ufkum dara çekerken Tut elimden nazlı yar son surat düşüyorum Karanlıkta gezmişim gündüzüme kıyarak Menzilimden vazgeçmem yıldızları sayarak Tüketmişim öz varım hüzünlere doyarak Şiirlere sarılmış bir hayat yaşıyorum ALİYE UYANIK |