HAYATIM BİR ROMANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hayatım roman
Geçmişe gittim Kendimi anlatacaktım Çok çabuk geçti zaman
HAYATIM BİR ROMAN
Şubat 20 Yılını tam Bilemiyorum Annem öyle diyor Yılını hatırlamıyor Çatısı toprak, Kerpiç bir evde Doğmuşum Onun deyimi ile Bal ile kaymak ile Adeta Yoğrulmuşum Çürük dişli, Sıska, çelimsiz Bir çocuk Günün birinde Kader bu ya Kar boran yerde Ansızın Âşık olmuşum Yazdan bahardan Hep, mahrum Kendi imkânlarımla Karınca kararınca Okumuşum Soğuk karlı boranlı Sisli, acılı yollara Menzil almışım Bir dağı sırtlamışçasına Genç yaşata Sorumluluk almışım Hayallere, düşlere Muhatap olmuşum Okumuş çoluk çocuk Torun torba derken Günün birinde, Şair olmuşum Güneşi aramaya Koyulmuşum Sazımla sözümle Asaletimle özümle Bilgeliğim, Aydınlık yüzümle Gönül deryasında Kendimi bulmuşum Kıssadan hisse Hayatım bir roman Öyle hızlı, öyle çok çabuk Geçmiş ki Şu illet dediğimiz Durmak bilmeyen Zaman _____Şair67_____ Ali Cemal AĞIRMAN |