Derde ağlamaktan gözlerin çeşme
Haline şükür de hep iniyorsun.
Bırak akarına suyu hiç eşme
Beynini yordukça pek diniyorsun.

Mahkemeye vermiş ana babası
Şahitlik yapmışlar eşi abası
Elli milyar dört yıl gitmiş cabası
Kendinde dertler mi var sanıyorsun?

Ayakkabın yoktu ayaksız gördün
Elli yıl yaşadın derinden kördün
Ayak çelenine yolları sordun
Geçmişe ah çekme çok kanıyorsun.

Nice yuvalar var eşler uyumsuz
Biri şükür diyor teki doyumsuz
Yularlar başıboş herkes bağımsız
Üzülüp boşuna sen yanıyorsun.

Uysal koyun oldun çekildi boynun
Kıvırman sırıttı belli oyunun
Rüzgârlara açık daima koynun
Akıllanmadın ki ne deniyorsun?

Başı dumansız bir dağ bulamadın
Vesvesesiz namaz hiç kılamadın
Sılanda oturup yas salamadın
Dursunî sen daha ne tanıyorsun!

Dursun Yeşil – 10.11.2009