BİR ZORBANIN GÜNCESİ
Önce küllüğünde aradı
Yoktu yok Kadehini kavradı ardından Spastik icatlar yaptı Bir çocuk oynadı sayılarla Bir…altı…üç Yazmalı dedi zorba Yazma(lı) yı bilmeliydi Geç kalınmış işleri kendince Yüreğinde yaşayan yılanları Tüm çift-E standartların Uyumundan salarak inançlara Bitirmeliydi Kırdı aynadaki yüzünü İki parça oldu yüz Bir ikilem kurdu zorba Aristokratik bakışlarla Çapraz kuşandı kinini Lakayt… “iyi ki cerrahım” dedi İyi ki… Günlerden gün ertesi Ah sağanağına tutuldu zorba Rozetiyle kabuğuna sığındı Öldü kabuk Kabak kaldı ortada Belli ki oyundu oynanan Bir kabak Altı kabak Üç kabak Gel vatandaş gel Yer(li) siz malı bunlar Bir de sen tadına bak “Seni hiç sevmedim kabak”… |