Sevgi dağlarımdan eksilmez duman,
Zümrüd-ü Anka’yım, naz Kaf’ta kaldım.
Gözleri zulmeder, dilemem aman,
Kendimi harcadım, insafta kaldım.

Ruhumda özlemin bitmez ezası,
Sevdama feleğin olmaz rızası,
Hakimden diledim, vuslat cezası,
Mahkeme yıkıldı, son afta kaldım.

Ömür denizinde bulmadım ada,
Hüzünler bulaştı, muttaki tada.
Altmış yıl dolaştım, kahpe dünyada,
Mutluluk şehrinde bir hafta kaldım.

Herkes pay ederken toprağı taşı,
Sevda aramaktı, işimin başı.
Sevgilimle sürdü, meydan savaşı,
Hasret cephesinde ön safta kaldım.

Gönüller çift yaşar, koca alemde,
Adıyla gözleri ezber dilimde.
Hüzün dağlarında, hasret kalemde,
Ayrılık denilen tarafta kaldım.

Onunla her anım cennetlik asır,
Kalbimiz tek sazdan örülmüş hasır.
Israrıma rağmen sakladığı sır,
Yüzünden sevdada sınıfta kaldım.

Mehmet Nacar