Aşkın Mağbedi gönül
yalpalayarak , yalçın kayalara çarptım
teknem dağıldı dibe battım imdadıma yetişemedi hiç bir melek sandalım dağıldı karaya vurdum kıyı kıyı gezdim durdum bir mağbed buldum sığındım mutlu oldum bir zerzeleyle ’mağbedi-de yıktım’ yeryüzünde çok hata yaptım hatalarımdan pişmanım ’ben aşkında bağbedini yıktım’ şimdi viran oldu gönül sarayım yıkıntı altında kaldım rüyamda bir melek geldi yanıma ’önce yıktıklarını imar et dedi birgün imar olur seninde aşk mağbedin’ kavuşursun işte o gün ilahi huzura kutulursun kasvetinden ulaşırsın aradığın bahara |
bence çok değişik bağlayıcı satırlar.
nice başarılara