Yamalı Bohça...Kaç nevbahar indi yeryüzüne Kaç cemre girdi toprağın koynuna Yokuşlar savruldu düze döndü de.. Yollar kırgın sana ,yürümemişsin... Korkularımızı yüklendiğimiz günden beri Küslüğümüz bitmedi hayata... Yaşanası ne varsa arka cebimizde unuttuğumuz Ardımıza dönmeye bin feveran ederken, Cesareti suya ,aklı firari seslere rehin verdik Kanasın dudaklarımız şimdi acınası düne Ve kaskatı bir mevta soğukluğunda Zemheriye bürünmüş bugüne... Soluma düştü gözlerim biçare,sensiz Pusuda gölgeler sarmış dört bir yanımı Keskin vuruşları varken kelimelerin Ne sana söyleyebildim Ne sığabildim içlerine ... Kınsız kılıçlar kuşanmıştım oysa Pervasız heceler büyütürken kucağımda Yamalı bir bohçadan düştü bütün cesaretim Sevdiğim ...Toprakla göğün kavuştuğu yerde Bitti ...Sana dair biriktirdiklerim ... ya leyl ...25.12.2010 |
Sevdiğim ...Toprakla göğün kavuştuğu yerde
Bitti ...Sana dair biriktirdiklerim ...
iirinizin içeriğindeki duygular,şekli ve sunumu çok güzeldi.
Beğeniyle okudum.kutluyorum.