seni beklerdim hep aynı yerde
belki gelirsin diye

özledim demem
sana çok alıştım
sanırım ondan

kaç yıl oldu nerdesin ki
o pamuk yanaklarını
o kırış kırış ellerini
özledim ben

ben şimdi kime aşklarımı
yaşadıklarımı
acılarımı
yalnızlıklarımı
sessizliklerimi
anlatcam

kime anlatacağım sen yoksun
olsan beni ne güzel dinlerdin

belki bana yine eskiden olduğu gibi
o şekermi şeker

tatlımı tatlı ellerinden
yemek yaparsın

özledim seni
nerdesin ki

o pamuk yanaklarından son birkez daha öpseydim

nerdesin şimdi

bana kışın üşemeyim diye
patikler örerdin

ellerimi sarar koynuna alırdın

özledim seni şimdi nerdesinki

seni hep aynı yerde beklicem
o pamuk yanaklarını tekrar öperim diye
kırış kırış ellerinle
saçımı okşar bana
güzel şeyler anlatırsın diye

özledim seni
bekliyorum belki gelirsin diye aynı yerde