_KÜL RENGİNDE YAŞAMAK_Meçhul yola çıkıyor yüreğimden son gemi, Ambarında kilitli kırık dökük sevdalar, Tarifi zor imkânsız figanımın son demi, Bin mahşeri yaşatır içimde ki nidalar. Umut; denizde köpük her dalgada kaybolur, Kıyısını unutmuş hayâllerde intizar. Kader;kedere tutsak her dakikam yıl olur, Hüzzam kokan ömrümün hüsranları bergüzar. Gündüzüm nura küskün,her tarafım karanlık, Şafağım sökülmüyor kara bahtım uykuda. Muradıma erseydim keşke ben de bir anlık, Sabrımın son sınırı bilenirken kuytuda. Yanardağlar üstümde eritiyor zamanı, Kızgın lavlar gövdemde yaprak yaprak taçlanır. Her zerremi yakarken zamanın korkunç an/ı , Başı boş sokaklarda cinnetim kırbaçlanır. Hangi yöne girdiysem rüzgâr tersten esiyor, Pusulasız dümensiz şaşırmışım yolumu. Hayatımın bestesi yanlış perde basıyor, Bahtımın prangası bağlıyorken kolumu. Ben miyim gecelerin öpülmeyen sabahı ? Gündüzümü süpürür pervazsız deli rüzgâr. Girdaplarda ömrümün bulunmaz mı felâhı ? Ses telimi yakıyor buzdağımdan düşen hâr! Daha kaç yıl sürecek kül renginde yaşamak, Dokuyorken sükûtu kıldan ince bir ipte. Attığım her adımda yıkılıyor basamak, Duyulmuyor çığlığım kalıyorum en dipte. Salih Keteci ……… 02 Nisan 2011.......Bursa Şiirimi seçkiye layık gören değerli Seçki Kuruluna teşekkür ediyor,saygılarımı sunuyorum. |
Duyulmuyor çığlığım kalıyorum en dipte.Abim tebrikler ,duygu fırtınalarında gezindik ...başarılar...