DAL ESİR KALDIŞiir yazdım, her mısraya adını Okudukça bu sineme kor saldı. Hazana çevirdi ilkbaharımı, Yaprağım firarda, dal esir kaldı. O yar gelip dertlerimi bölüşse, Gönül bayram eder gözler gülüşse. Ne zaman ki sevdan gönlüme düşse, Kor olan yüreğim kül olup kaldı. Titreyen elime kalemim küstü, Hüzün doluyorum her akşam üstü. Sevdan yüreğimde ne güzel süstü, Döküldü yaprağı, ince dal kaldı. Bir kere arayıp sormadın bile, Bülbül gibi hasret bıraktın güle. Kara gözlerine, o ipek tele Bakıp ta mest olmak hayale kaldı. Zincirle bağladın ömürsüz aşka, Kışın başka sanki, yazın bir başka. Şiir yazacaktım adı bir başka, Kalem küstü, kağıt biçare kaldı. 01.04.2011 Fuat Üstündağ |