KargalarKargalar, kara kargalar, sesleri bile çok kötü, ‘Gak,gak…’ diye ötüyorlar, sanki ömür törpüsü, Havada gerili olan telleri mekanları yapmışlar, Kargalar tek gibiler ama sanki ordu olmuşlar… Gece yarısı da duydum içlerinden birinin sesini, Uyku da uyumuyor sanırım, derdi ne olabilirdi? Her neyse bilemem, beni korkuttu gece yarısında, Deprem korkusuyla uyandım o anda yatağımda… Kargalar bir alem, özelliklerini iyi bilemiyorum, Her birinin yüzlerce sene yaşadığını duymuştum, Doğrudur, dertleri tasaları yoktur yer yüzünde, Ömür geçiriyorlar ya bir tel yahut ağaç üzerinde… |