Yazdığım ilk şiirdir.Bu şiire başladığım zaman Lise 2 de okuyordum.Edebiyata yeni yeni aşık oluyordum.
Bir tenefüs arası dizeler döküldü dilimden.Kalemim yetişmedi bu mana yamğruna.
Sözcükler arka arkasıya geliyordu,dizeler heycanla can buluyordu beyaz kağıtta.
İçimdeki savaşın bir küçüğü ilk şiirimde bir daha can buldu.Hayata farklı gözle bakmanın mağrur duyguları bu şiirimde kendini buldu.

İlk ve en sevdiğim,şiirim artık sizlerle.


Tüm Edebiyat Öğretmenlerime Burdan Saygılar

Mustafa IŞIK

Nedense?



Ya Rab neden buradayım ?

Neden ve niçin?

Nedense sanki istemiyorum coşmayı,sevmeyi,gülmeyi

Nedense ağlamak sıradanlaştı benim dünyamda.

Anlamıyorum,beklide anlamak istemiyorum yaşanılan anı ve zamanı

Gerçekler ve hayaller bilinçaltından el sallarken onlara gülen bir ben
var içimde.

Belkide gülmek bana zevk veriyor ama ben kararsızım.

Belkide kendimi bulmak için verdiğim bu savaşta küçük su
birikintilerinde boğuluyorum.

Ağlamak istiyorum,sevmek ama niçin sevmek

Belkide kendimi bilmek.

Zaten doğduğum anda anlamıştım buradaki geçiciliği

Belkide şimdiki düşüncelerimin

İşte eseri

Aslında sizde bilirsiniz suyun gücünü,ama onun devamlılığıdır kayayı
toz eden ,toprağa süs eden.

Ben bu yaşama amaçsızca saldırmalıyım mı
Yoksa içimden geçenleri kendime mi sormalıyım?

Belkide dart tahtasına atılan oklar gibi vurmalıyım hedefi, haykırırcasına

Dökmeliyim içimi,anlatmalıyım yaşadığım hisleri

Ansızın değişen düşünceleri.

Çekilen acıları bazen hissetmiyorum Nedense?


Belkide içimdesin...