CAN VERESİYE SEVMEKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "Hatıra" konulu bir e-posta aldım.
Varlıklı bir hanım kız amansız bir hastalığın pençesindedir. Tek kurtuluşu birinin kalbini vermesidir. Çok sevdiği, ama yoksulluğu nedeniyle bir araya gelemedikleri sevgili verir kalbini... Canımdan çok sevdiğim ama yüzünü görme fırsatı bulamadığı manevi kızımı anımsattı. Dualarımda yaşattığım, mezarının yerini bile bilemedim...
Kalp gerekiyorsa,
Canımla beraber Tereddütsüz vermez miydim? Az olurdu onun için… Canımı vermek Her gece izler Yalnızca izlerdim Öpmeye kıyamazdım “Ya uyanırsa!” diye… Bilmese de olurdu Kendisini ne kadar sevdiğimi Kalbime iyi bakmasını isterdim Kalbim için değil Kalbimden çok daha değerli olan Onun sağlığı için… Şimdi hep dualarımda Hep dualarımda yaşattığım Canımdan çok sevdiğim Ama canımı vermek Yoluna ölmek fırsatı bile verilmeyen Mezarının yeri bile gizlenen Mezarına kapanmayı Doyasıya hasret gidermeyi Sevgimi haykırmayı çok gördükleri Canımdan öte kızım… Hep yaşayacaksın Dualarımda Yaşadığım sürece Mahşerde kavuşacağız Sevenlere kıyamayan Rabimin izniyle 30.03.2011 Kadir Tozlu |