HÜZÜN KUŞLARI
Hüzün kuşları uçtu üstümde bugün,
Seni aradı gözlerim ağlamaklı. Kalabalıkta,yanlızlığı yaşadım ellerim titrek. Her geçen yüzü süzdüm sen diye; Nafile... Açmışım meğer ben sensizliğe, Şimdi kana kana başladım içmeye. Sensizlik acı,zor,yaman. Hasret sardı, yüreğimde ince bir sızı... Gidişinin bilmem kaçıncı saati, Sözlerin hala kulağımda,sanki bir bıçak yarası. Cezamı kes,bilemediysem değerini. Bırak bir ömür yanlız beni...(FEROMENT-30/03/2011-11:55) |
yandım gönlümüze bir çizik atmadan hemen önce boy gösterip haince bizi bozguna uğratan kuşlar. şöyle uçuyorlar efendim gönül tellerinin üzerinde:
ben bütün hüzünleri denemişim kendimde
canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını
bir bir denemişim bütün kelimeleri
yeni sözler buldum seni görmeyeli
kuliste yarasını saran soytarı gibi
seni görmeyeli
kasketimi eğip üstüne acılarımın
sen yüzüne sürgün olduğum kadın
kardeşim olan gözlerini unutmadım
çık gel bir kez daha beni bozguna uğrat
sen tutar kendini incecik sevdirirdin
bir umuttun bir misillemeydin yalnızlığa
şanssızım diyemem ben kendi payıma
hain bir aşk bu kökü dışarda
olur böyle şeyler ara sıra
olur ara sıra
tebrik ederim kalem dostum sevgiyle kalın hoş kalın.