KARA DÜŞ
geceden kalma
gördüğüm o kara düşten, gözlerimde uykusuzluk, aydınlık bir şehre uyanıyorum, içimde eski bir eşya gıcırtsı, yenilenmeyi bekler gibi gürültülü, gün daha doğmamış içime, en kuytu köşemde, ürkek, üşüyen bir kız cocuğu, hiç büyümemiş kimliğim benim, elini uzattı titreyerek, düştüğü yerden kalkmak istedi, tuttum elinden kaldırdım, hayır yoktu kimseden, yine ben kurtardım kendimi, kalkamadığı yerden... 18 EYLÜL 2010 CUMARTESİ SIDIKA ÇAL |