Ne Duruyorsun
Uzak bir diyardayım;
Sabahın Serinliği, Gündüz İnsanların Soğukluğu... Solgun yüzlü dostlarımı hatırlıyorum. Unutmak! Yaşadıkça hep aklıma geliyor. Anmak yetmez,hep bir kan istiyor. Bağırırım kendime ,sadece kendimi yiyerek! Patinaj gibi bir ileri bir de geri giderek. Söyleyerek yalanları, kendimize gülerek Sadece tek kelime size, ’’lanet’’ diyerek. Sadece bir nefes ve kalkarsın ayağa, En yakınından, yersin o ihanet dayağı Aldığın her nefeste aklına mı geliyor? Ya sık kafana! Ya da kalk ayağa ve belki boş ver... Sık gitsin, bu adaletsiz insanlığa |