Metamorfik bir düşünceydi o’na iltica edişim,
Şuursuz bir hamle…
Belki de bakmak bir siluete,
Ayna niyetine…
Sevgili ruhum,
Bu ne alçak bir susayıştır böyle
Binlerce bilinmeyene?
Piç gibiyim şimdilerde,
Adımı soran her adam cevapsız,
Soru yağmuru akan gözlerime…
Bilseydim bilinmezliklere düşeceğimi,
Annemin rahmine düşmeden,
Düşmek isterdim düşlerinden.
O’nun ellerine düşüşüm de hep bu yüzden
Baba gibi sıcaktı,
Bir sözü yeterdi kışımı yaza çevirmeye…
Tanrı gibi kutsaldı,
Hiç görmesem bile, adı yeterdi,
Önünde secde etmeye…
Sarhoş bir şarkının attığı naralar gibiyim bugünlerde,
Çaresiz, isyankâr, hüzünlü,
Saçma sapan…
Anne!
Kordonlarına bağla beni,
Ya da kes kalbimin kırıklarını…
Anla!
Bir orospunun bedeni kadar kırgınım aşka…
Söyle o’na!
Güneş bile siktir çekip,
Üryan gecelere mahkum etmişken beni,
Sokakta görse gözlerim,
Tanımaz artık ellerini…

Doruc
28 Mart ‘11
Lefke