ELİF ( serbest )
Ey… Gün görmemiş sevdamın Firdevs cenneti
Ey… Dualarımın iz düşümü sessizliğimin nefesi Adın, aklım Elif… Rahmanla düştün güneş suyu içen yüreğime Sen geçersin göğsümün nehirlerinden Sen doğarsın güneşin doğduğu yerden Sana küs sana aç yaşamak zor Sen yokken çıkıyorum kendimden Issız göçlere savrulduğum Nice cehennemler geçti üstümden Buz sarkıtlarının gölgesinde Agu dan keskin ince bir lav akıyor Yaşadığım şehre Adım başı elem Göz sularıyla besleniyor kaldırımlar Sevgi, aşk, adamlık fakir Kuş yüreği çabasında, benim üşüyen Kim inanır yangınlarda doğduğuma Başkası el, başkası yaban Ömrümce kimseye yalvarmadım Ağlamasam da Susmaz içimdeki sana susayan ahraz adam Bırak… Yazdırma intihar öykülerini Azan bir tutkudur sevda Dalıp deryasına Cennete ermek ister insan Kanıma hükmeden sancılarımın faili Eşkıya kuşatması cellât gözlerini Ölümlere benzetme Aşkınla kavrulduğum Prangalı bir dünya var bende Akrep intiharı kör katil Şahmeran el eder Başı sonu belli değil Senden metruk günahların kilidini Dermansız kâbusların gardiyanı Meymenetsiz zebanilere bıraktım Aşk ile ağlayan benim Yak hadi kandilleri Ver ateşini Alıştırma aç kalmış alazları doyurmaya Beklettiğin yeter Unutturma sevdirmeyi Bakarsın kollarına buz düşer Bilal KARAMAN |
ziyafettti
kutlarım yürekten
tebriklerimle